Vrienden vroegen mij een beeld te maken voor hun voortuin. Een hele vrije opdracht. Al tekenend en voelend ontstond het idee voor twee figuren, geborgd op eigen stengel, die dansend met elkaar het leven doen. Samen in eigenheid. De plek waar het beeld moest komen vroeg, gezien de verhouding met het huis en de ruimte van de tuin, om een meer dan manshoog formaat. Het materiaal zink heeft van zichzelf iets natuurlijks en past naadloos in een omgeving van steen en groen.
|
De vorm laat beweging en dansen zien en door ze in elkaars buurt te plaatsen ontstaat de dans voor twee. Ook met deze beelden kan ik weer het gevoel van spelen en vrolijkheid kwijt en dat is wel een rode draad geworden in mijn werk. Mensen die het werk aanschouwen, of beter beleven, ervaren die emotie en zo dragen mijn beelden bij aan meer vrolijkheid in de wereld.
|